arts & ego blog
kleeschum kënnt am lëtzebuerg

Et war dräi Auer moies. Ech hu geschlof.

Da si ech séier waakreg ginn. Ech: “Eh? Dat ass keen Donnerwieder.”

Ech hunn op der Fënster gekakt. E Mann huet bei de Fënster gehaangen. Ech war um zweete Stack. Hien war als e schlecht, trauregt Bilt. Ech: “Wat ass …”.

Ech hu virugemaach. Ech hunn d’Fënster opgewaach. Hien huet gesot: “ … er … entschëllegt … er … hallo … moment …”

Hien hat enf Schéier, en mat ‘snip … snip’ hien ass an de Schnéi gefall.

Ech: “SCHNÉI. Et ass August. SCHNÉI?”

Meng Schell em de Dier huet geschallt.

Ech: “SCHNÉI? AUGUST?!”

Et huet erëm geschellt. Ech hunn d’Dier opgemaach.

K: “Entschëllegt”

Ech: “Schnéi? August?!”

K: “Jo, jo. Wuer ginn ech, ech brénge Schnéi. Ech heesche Kleeschum. Hallo.”

Ech: “Méé et ass August!”

K: “Jo, jo. Meng Auer ass en bësse lues.”

Ech: “En BËSSEN!”

K: “Neen, dat wer e Witz. Ech fueren Congé; ech war op d’Antarctica gaangen. Entschëllegt fir de Schnéi. Hues du mengen Reudéieren gesinn? Si waren hei.”

Ech: “Wat ass dat op mëin Daach?”

K: “Wat … oh … dat ass mëi Schlitt”

Ech: “E Schlitt? Op mengem Daach? SCHNÉI? Wat …”

K: “Ech hunn hu gesot, ech sinn den Kleeschum. Jo, elo ass net Chrësdeg, méé ech sinn hei komm.”

Ech: “Ech si gekeg ginn.”

K: “Hallo? … HALLO! … Ech hunn en Cadeau fir däin Jong.” Hien hat e Computerspilt.

Ech: “Huh? Ech hu kee Jong.”

K: “Kee Jong? Ech hu geduecht…. Dofir, fir däi Meedchen.” De Computerspilt ass een video vun e Boyband ginn.

Ech: “Ech hunn kee Meedchen.”

K: “Oh.”

Ech: “Ech hunn een Hond. Hien heesch Fido.” De Cadeau ass en Béchs Reudéierfles ginn.

K: “Neen, de Cadeau ass fir de Poubelle.”

Ech: “Waardt! Dat ass en Béchs Reudéierfles ginn. Fido iesst gär Reudéierfles. Wou sinn denger Reudéieren?”

K: “MENGER REUDÉIEREN!”

Fido huet ge–burp–t.

Note: to be explicit, this text is full of beginner’s errors. It’s not worth using as a crib. My goal is to make language course homework a little less boring for the tutors.